- dać się odczuć
- почу́вствоваться, стать ощути́мым
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dać się odczuć
Смотреть что такое "dać się odczuć" в других словарях:
dawać – dać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}dupy {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o kobiecie: oddawać się komuś, sypiać z kimś {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… … Słownik frazeologiczny
zbudzić — dk VIa, zbudzićdzę, zbudzićdzisz, zbudź, zbudzićdził, zbudzićdzony «przerwać czyjś sen, obudzić kogoś» Zbudzić kogoś do pracy, na śniadanie. Zbudzić kogoś ze snu, z drzemki. Zbudził ją telefon. Zbudziło ich stukanie do drzwi. zbudzić się 1.… … Słownik języka polskiego
zaznaczyć — dk VIb, zaznaczyćczę, zaznaczyćczysz, zaznaczyćznacz, zaznaczyćczył, zaznaczyćczony zaznaczać ndk I, zaznaczyćam, zaznaczyćasz, zaznaczyćają, zaznaczyćaj, zaznaczyćał, zaznaczyćany 1. «zrobić, postawić na czymś znak; naznaczyć, oznaczyć»… … Słownik języka polskiego
zaciążyć — dk VIb, zaciążyćżę, zaciążyćżysz, zaciążyćciąż, zaciążyćżył «dać się odczuć jako ciężar, wydać się ciężkim» Plecak mu zaciążył. Zaciążyły mu grube buty. ◊ Coś (np. tajemnica, wspomnienie, samotność) zaciążyło komuś (na sercu, na piersiach) «coś… … Słownik języka polskiego
poboleć — I dk VIIa, pobolećli, pobolećlał «dać się odczuć przez pewien czas jako lekki ból» Dentysta uprzedził, że trochę poboli. Nic ci nie będzie, poboli i przestanie. II dk III, pobolećeję, pobolećejesz, pobolećej, pobolećlał, pobolećeli «pomartwić się … Słownik języka polskiego
zaświerzbieć — dk VIIa, zaświerzbiećbi, zaświerzbiećbiał «dać się odczuć jako miejsce świerzbiące, swędzące» Zaświerzbiała go gojąca się rana. ◊ pot. Zaświerzbiała kogoś ręka, dłoń «ktoś miał ochotę uderzyć kogoś» ◊ Zaświerzbiał kogoś język «ktoś poczuł chęć… … Słownik języka polskiego
zawiać — dk Xb, zawiaćwieje, zawiaćwiał, zawiaćwiany zawiewać ndk I, zawiaćwa, zawiaćał 1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć» Wiatr zawiał mocno. Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki. ◊ pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy,… … Słownik języka polskiego
dojąć — dk Xc, dojąćjmę, dojąćjmiesz, dojąćjmij, dojąćjął, dojąćjęła, dojąćjęli, dojąćjąwszy dojmować ndk IV, dojąćmuję, dojąćmujesz, dojąćmuj, dojąćował 1. «o przykrych wrażeniach zmysłowych, uczuciach: dać się odczuć w wysokim stopniu; przejąć,… … Słownik języka polskiego
owiać — dk Xb, owieje, owiał, owiany owiewać ndk I, owiaćwa, owiaćają, owiaćał, owiaćany 1. «o wietrze, prądach powietrza, mgle, dymie, zapachach itp.: wiejąc ogarnąć, otoczyć kogoś lub coś, dać się odczuć» Owiał go zapach ziół. Łąki owiane mgłą. przen.… … Słownik języka polskiego
załupać — dk IX, załupaćpie, załupaćał «dać się odczuć jako rozdzierający, pulsujący ból; zaboleć» Załupało go w kościach. Mocno załupała ją noga … Słownik języka polskiego
